Wanneer je als mantelzorger een dierbare moet bijstaan in de palliatieve fase kan dat heel intensief en zwaar zijn. Er komen immers, vaak op korte tijd, veel beslissingen en zorgtaken op jou af. Wat moet je hierover weten en wat kan er helpend zijn?
Vandaag is ongeveer 1 op 10 Belgen mantelzorger, maar wellicht zijn het er veel meer. Mensen beseffen vaak immers niet dat ze mantelzorger zijn.Wanneer ben je een mantelzorger?
Een mantelzorger neemt diverse dagelijkse taken op zich:
Het overkwam ook Con Meijer die zijn echtgenoot tot het einde verzorgde in de strijd tegen kanker. ‘Zodra de diagnose werd gesteld, was het voor mij een evidentie om mijn partner te verzorgen. Als je 46 jaar samen bent, stel je je daar zelfs geen vragen bij.’
Mensen kiezen ervoor om mantelzorger te worden vanuit een band met de hulpvrager die er al voor de zorgsituatie was. Susi Auth, psychologe en coördinator bij Coda Rouwzorg: ‘ Als je weet dat een dierbare hulp nodig heeft, steek je bijna automatisch je hand uit. Zo vanzelfsprekend is het nochtans niet. Vaak onderschatten ze de impact, zowel qua tijdsinvestering als mentaal en emotioneel.’
Daarom deze tips:
In de palliatieve fase wordt mantelzorg vaak nog intensiever omwille van de zwaardere zorg die dan meestal nodig is en de mix aan emoties.
Susi: ‘Te horen krijgen dat je naaste ongeneeslijk ziek is, brengt sowieso een rollercoaster aan emoties met zich mee: ongeloof, boosheid, angst, schuldgevoelens,… Na de eerste shock van de diagnose begint een proces van omgaan met het leven dat nog moet geleefd worden. Naarmate je, ook als mantelzorger, hier meer grip op begint te krijgen, zijn deze emoties beter te hanteren.’
Ook Con heeft ervaren hoe hij in zijn rol als mantelzorger is gegroeid: ‘Eerst was het heel onwennig, maar al snel geraak je eraan gewend. Er bleef ook altijd plaats voor positieve emoties: het gevoel van verbondenheid. En de hoop, tot op het einde.’
In de palliatieve periode wil de zorgvrager misschien ook nog een aantal zaken regelen met betrekking tot het nakende afscheid, waarbij de mantelzorger kan helpen. Ook de partner van Con wilde dat graag: ‘Samen hebben we de nodige papieren in orde gebracht met betrekking tot het levenseinde. En ook de begrafenis was vooraf al geregeld.’
Zaken op voorhand regelen, kan helpend zijn, schept duidelijkheid en biedt houvast, bevestigt Susi. Volgende zaken kunnen mantelzorger en zorgvrager in de palliatieve fase samen opnemen als beiden zich daar comfortabel bij voelen:
‘Enkel maar bezig zijn met het regelen van zaken kan soms ook een vlucht zijn om zich juist niet met de emoties rondom het levenseinde te moeten verhouden’, geeft Susi nog mee. ‘Het is dan ook niet makkelijk om voluit te leven met het besef van de eindigheid in de nabije toekomst. Dat is echt een heel zwaar proces.’