Het leven vieren: dat is het antwoord van Sandrine op de dood. Ze verloor in haar jonge leven al veel dierbaren, wat haar deed nadenken over afscheid nemen en het rouwproces waar je onvermijdelijk door moet. Ze is graag voorbereid en praat met een grote openheid over het onvermijdelijke. Een gesprek over herinneringen koesteren, je wensen kenbaar maken en de troost van een kom soep.
“De scène toont hoe verschillend mensen met een thema als de dood omgaan. Lars wil graag alles geregeld hebben, terwijl Veronique het onderwerp weglacht en ontkent dat je een uitvaartverzekering nodig hebt. In het echte leven ben ik het tegenovergestelde. Ik wil graag dat alles op voorhand geregeld en besproken is.”
“Ik zou helemaal anders reageren dan mijn personage. Ik vind dat je moet durven praten over het onvermijdelijke. Voor mij is het een bevrijdende gedachte om te weten wat de ander als afscheid wil, en omgekeerd ook. Door te praten over moeilijke thema’s, valt er echt een last van je schouders. Je leert jezelf en elkaar beter kennen. Want door na te denken over de dood, vraag je je ook af hoe je wilt leven en wie je bent.”
“Ja, omdat ik zelf al vaak afscheid heb moeten nemen in mijn leven. Ik heb mijn beide ouders verloren: mijn vader in 2008 en mijn moeder in 2011. Mijn vader was chronische leukemiepatiënt dus we wisten dat het op een bepaald moment sneller zou gaan dan we wilden. Maar ik kon met hem heel open babbelen over zijn afscheid en zijn wensen. Daardoor ben ik zelf ook beginnen nadenken over wat ik wil.”
“Aan mijn man, uiteraard. Maar daarnaast ook aan mijn geliefde op het scherm, Kürt Rogiers. Toen mijn papa stierf, was ik met hem bezig aan de opnames van ‘Sara’. Kürt heeft dat afscheidsproces van dichtbij meegemaakt en mij enorm gesteund. We hebben mijn papa thuis laten opbaren, hij had aangegeven dat hij dat mooi zou vinden. Kürt is toen ook afscheid komen nemen en op dat moment voelde ik zo’n verbondenheid. Door zo’n emotionele en intieme momenten te delen, is onze vriendschap alleen maar sterker geworden.”
“Mijn neef die plots soep maakte in onze keuken. En brieven, want die kan je later opnieuw lezen. En hoe vreemd het ook mag klinken: foto’s die worden genomen op de begrafenis. Er gebeurt die dag zoveel en je kunt dat eigenlijk niet allemaal vatten. Daarom hielp het voor mij om achteraf die foto’s en momenten opnieuw te bekijken zodat ik alles een plaats kon geven.”
“Nee, ik wist niet dat de verzekering naast de financiële kosten van de uitvaart ook bijvoorbeeld nabestaandenzorg en psychologische bijstand dekt. In ‘Familie’ hebben Veronique en Lars in principe genoeg geld om een begrafenis te betalen. Vandaar ook de reactie van Veronique: wij hebben dat toch niet nodig? Maar ik denk dat het voor iedereen fijn is wanneer dingen op voorhand geregeld zijn, omdat het veel zorgen uit handen neemt.”
“Als iemand die de mensen rondom mij gelukkig wilde maken. Door verhalen te vertellen of door mensen emotioneel te raken. Ik denk dat ik daarom ook actrice ben geworden. Ik wil mensen het gevoel geven dat ze de ene keer met mij mogen lachen en de andere keer mogen huilen. Dat is een bevrijding.”
Afscheid nemen is al zwaar genoeg. Daarom kan je in een periode van verdriet en rouw vaak alle steun gebruiken. Met het DELA Uitvaartzorgplan geef je jezelf en je geliefden gemoedsrust, nu en later. Het verdriet kunnen we niet wegnemen, maar de kosten en de zorgen wel. Op dela.be kan je terecht voor tips en inspiratie rond afscheid nemen en rouw en vind je meer informatie over onze uitvaartverzekering.
Bron: Het Laatste Nieuws
Lees ook onderstaande blogartikels voor meer inspiratie rondom leven en afscheid.