Als je erft, beschik je pas over de geërfde bezittingen als je deze aanvaardt. De meeste mensen kiezen voor de aanvaarding van een erfenis. Toch kan een erfenis een vergiftigd geschenk zijn als de persoon van wie je erft bijvoorbeeld (veel) schulden nalaat. Bij aanvaarding sta je als wettelijke erfgenaam immers in voor alle openstaande schulden. Schulden kunnen dus een reden zijn om de erfenis niet te aanvaarden en dus te verwerpen.
Als erfgenaam heb je steeds het recht om de erfenis of de nalatenschap te verwerpen. Er zijn verschillende redenen waarom iemand de nalatenschap zou verwerpen. Als de erfenis meer schulden dan goederen bevat bijvoorbeeld. Wie de erfenis wil verwerpen, dient wel langs te gaan bij een notaris voor een authentieke akte. De authentieke akte bevat dan een uitdrukkelijke verwerping.
Wie ervoor kiest om de erfenis (zuiver) te aanvaarden, kan dit uitdrukkelijk of stilzwijgend doen.
Eenmaal de erfenis uitdrukkelijk of stilzwijgend aanvaard is, kan je deze niet meer verwerpen of aanvaarden onder voorrecht van boedelbeschrijving (zie verder).
Bij aanvaarding onder voorrecht van boedelbeschrijving worden de eventuele schulden in de nalatenschap waarvoor de wettelijke erfgenaam moet instaan, beperkt tot de roerende goederen (het actief) die hij zelf erft. Wettelijke erfgenamen worden in zo’n geval ‘beneficiair aanvaardende erfgenamen’ genoemd. Erfenisaanvaarding onder voorrecht van boedelbeschrijving gebeurt meestal wanneer er een vermoeden is dat de nalatenschap schulden bevat, maar niet zeker is of de erfenis meer schulden dan goederen bevat.
Voor aanvaarding onder voorrecht van boedelbeschrijving gelden strikte vormvereisten:
Iedere erfgenaam die de erfenis aanvaardt, ongeacht de manier waarop (zuiver of onder voorrecht van boedelbeschrijving), dient de geërfde bezittingen binnen een bepaalde wettelijke periode aan te geven aan de belastingdienst. Op die manier kan de instantie bepalen hoeveel erfbelasting of successierechten ze op de verkregen goederen moeten heffen.